κόκκωνας

ο (Α κόκκων, -ωνος)

νεοελλ.

το σπέρμα τών κώνων τού πεύκου, το κουκουνάρι

αρχ.

1. ο κόκκος τής ροδιάς

2. (κατά τον Ησύχ.) το σπέρμα τού ιξού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κόκκος + επίθημα -ων / -ωνος (πρβλ. δρόμ-ων, κώδ-ων)].